Neolingua: o diccionario do Goberno de Rajoy

Foi unha forma de falar. A promesa de Mariano Rajoy converteuse pronto nunha avalancha de eufemismos e circunloquios para non pronunciar palabras malditas. Se Zapatero se negaba a dicir "crise", o Goberno do PP fixo esforzos por disfrazar o rescate á banca e os recortes. O empeño foi inútil porque os españois xa non se chaman a engano a estas alturas. A lista de perífrases edulcorantes e tecnicismos é longa. Luis de Guindos, Cristóbal Montoro e Fátima Báñez son os principais contribuíntes.

1. Non o chamarás rescate
No seu lugar, dei apoio, liña de crédito, axuda ou asistencia. Como a estas alturas xa todo o mundo sabe que os créditos non son gratis, haberá que facer algunha concreción sobre as condicións. A Luis de Guindos gústalle referirse ao rescate á banca como a un "préstamo en condicións extremadamente favorables". Non ten "nada que ver cun rescate" de verdade, no caso español trátase dun mero "apoio financeiro". Tampouco é partidario de falar do "timo das preferentes". Usa a expresión "comercialización inadecuada de produtos".

2. Nós non recortamos. Facemos deberes, axustes e reformas estruturais
Aínda que nas manifestacións e protestas, os cidadáns debuxan tesoiras nas súas pancartas, o Goberno case nunca conxuga o verbo recortar. Prefiren falar de "axustes", de "austeridade" ou de "sacrificios". A versión "reformas estruturais" tamén é útil porque serve de comodín.

Noticia completa: http://praza.com/politica/3154/neolingua-o-diccionario-do-goberno-de-rajoy/